Španija :)

Smještena na jugozapadu Evrope, Španija zauzima veći dio Pirenejskog poluostrva. Dio su njenog teritorija i dva arhipelaga, smještena u Sredozemnom moru (Balearska ostrva) i Atlantskom okeanu (Kanarska ostrva), sjevernoafrički primorski gradovi Ceuta i Melilla, koji su pod španskom upravom te enklava Livia u francuskim Pirenejima.
Španija se graniči na sjeveru sa Francuskom i Andorom, sa Portugalom na zapadnu a sa britanskom kolonijom Gibraltar na jugu. Sjevernoafrički teritoriji pod španskom upravom se graniče sa Marokom. Ukupna dužina španske kopnene granice je 1918 km.
Glavni grad Kraljevine Španije je Madrid. Grad sa više od 3.150.000 stanovnika (više od 5.000.000 u regiji Madrida) smješten je u centru Pirinejskog poluostrva. Drugi veći gradovi su Barcelona, Valencija, Sevilla, Zaragoza, Malaga, Valladolid.

Španija je bila naseljena već u paleolitu, o čemu svjedoči bogata likovna umjetnost u pećinama Altamira, Castillo, Pindal) te drugi arheološki ostaci. U kasnijem razdoblju Pirinejsko poluostrvo naseljavaju Iberi.
Oko 1200. godine p.n.e. sa sjevera dolaze Kelti, preplavljujući gotovo cijelo poluostrvo i mješajući se s domaćim iberijskim stanovništvom. Oko 1100. godine p.n.e. Feničani i Grci koji osnivaju svoje kolonije.Španija se sastoji od 17 autonomnih zajednica. Galicija, Baskija i Katalonija imaju viši stepen samouprave od ostalih regija. Najgušće su naseljeni priobalni prostori, posebno Katalonija, Baskija i madridsko područiju. Veći dio pirenejskog područja čini po postanku stara visoravan Meseta koju Kastiljsko gorje dijeli na sjevernu i južnu Kastilju. Sjeverno i južno od Mesete prostiru se planinski lanci: Kantabrijsko gorje i Pirineji na sjeveru, a Betijski Kordiljeri na jugu. Na sjeveroistoku se uz rijeku Ebro prostire Aragonska dolina, a na jugu uz rijeku Guadalquivir Andaluzijska nizija.
Klima uz obalu Španije je sredozemna, a u unutrašnjosti je umjereno kontinentalna i kontinentalna, dok okeanska klima preovladava uz dio sjevernog Atlantskog okeana.
Članci o gradovima Španije: Arancón, Entrena, Malgrat de Mar, Molinicos, Villarrobledo.

Špаnijа je druga nаjposećenija zemаljа u svetu posle Francuske.
Alhambra „crvena tvrđava“ je jedna od glavnih turističkih atrakcija Španije, deo je svetske kulturne baštine UNESCO-a.

Konverzacija u Japanu!

Japanski jezik ne slici nijednom drugom postojecem jeziku. Postoje neke teorije srodnosti s drugim azijskim jezicima, ali nijedna od njih nije znanstveno dokazana. Kao i japanski arhipelag, tako i japanski jezik stoji pomalo usamljen i morima odvojen od ostalih civilizacija. Japanski jezik razlikuje 4 vrste pisma: hiragana, katakana, kanji i Romaji. Ovo potonje je nase latinicno pismo i ujedno jedino sto nama zapadnjacima bude poznato u cijeloj toj zbrci. Sva cetiri pisma koriste se, naime, uporedo u rijecima i recenicama. Hiragana i katakana izvorno su japansko pismo, a kanji predstavlja nimalo skromnu zbirku od nekoliko tisuca porijeklom kineskih karaktera. Sto ce reci, znakova direktno preuzetih iz kineskog jezika. Japanski i kineski medjusobno nemaju nikakvih daljnjih slicnosti. Zapravo, slicni su otprilike koliko i, recimo, hrvatski i svahili. Isti znak u japanskom se izgovara i cita najcesce posve drukcije nego u kineskom. Struktura kineskih karaktera varira od prilicno jednostavnih do vraski kompliciranih. Svaki znak ima vise varijanti izgovora i citanja. Zbog toga ucenje citanja i pisanja predstavlja ozbiljan zadatak cak i za Japance.

To je bio tezi dio. Ima i laksi. Cini se, naime, da uopce nije tako tesko nauciti govoriti japanski. Za pocetak, izgovor je gotovo smijesno jednostavan. Slusajte likove iz japanskih crtica. Za nekoliko dana i vase dijete moze nauciti govoriti japanski bez stranog akcenta. U japanskom jeziku akcent je, naime, prilicno prigusen. Vaznija je recenicna intonacija, visina tona i ritam. Svatko tko je pokusavao oponasati izgovor npr. francuskog ili nizozemskog, sjetit ce se kakvim je mukama to po svoj prilici bilo popraceno. Eto, u japanskom toga nema. Nadalje, japanska gramatika. Neocekivano je jednostavna i pravilna. Sav ‘balast’ iz drugih jezika ovdje je nepoznat: nema clanova. Nema jednine ni mnozine. Nema prvog, drugog ni treceg lica. Nema razlikovanja ‘muski rod - zenski rod’. Postoje samo 2 nepravilna glagola (sjecate li se njemackih i francuskih ?!). Glagolsko vrijeme postoji kao a) proslo i b) sva ostala (sadasnje, buduce, predbuduce itd. izrazava se istim oblicima). Tko god je nekad davno ucio latinski consecutio temporum (slaganje vremena), zna kakvih je muka postedjen u japanskom - jezik je uglavnom lisen takvih kompliciranih gramatickih konstrukcija. Unatoc svemu, ili mozda je bolje reci, upravo zbog odsutnosti navedenih gramatickih kategorija, vrlo je tesko prevoditi s japanskog, a doslovni prijevodi prakticki su nemoguci.

 Za više informacija:pogledaj ovdje.